Betaal ijs – verdien een keelpijn. Je eet gefrituurde aardappelen – je zult herstellen. En worst, carboarda, borst en een volledig echte manier om gastritis te krijgen of erger … we waren zo lang overtuigd dat alles schadelijk is, dat velen hun favoriete gerechten bijna volledig hebben verlaten, ze vervangen door een gezond, voedings-, hypoallergeen en vaak smakeloos. Of misschien tevergeefs?
De evolutie van smaak
Als we ons niet smaak voelden, zouden we gewoon niet overleven. Onze voorouders hadden dit in de eerste plaats nodig om de kwaliteit van voedsel te evalueren, en ten tweede, er is wat het lichaam een bepaald moment nodig had.
Het minste, bijvoorbeeld, we houden van bitter. En wat is bitter? Planten die giftige alkaloïden bevatten, waaronder strichnin en hinin. Wanneer het voedsel
afneemt, verwerft het ook een bittere smaak. En voor onze voorouders was dit een echte redding. Hetzelfde met een zure smaak – afkeer ervan werd gered van verleiding om een gefermenteerd product te eten. Trouwens, tegenwoordig worden bittere stoffen vaak gebruikt als “schrikagenten”. Ze worden toegevoegd aan de substantie die gevaarlijk zijn voor kinderen en dieren – liefhebbers om de wereld “op de tand” te proberen.
Het verlangen om iets te eten ontstaat wanneer het lichaam koolhydraten mist (snelle energie) en vitamines
De zoute smaak is inherent voornamelijk tot natriumzout. Natriumgedeelte ervan is betrokken bij het minerale metabolisme en nerveuze impulsen. Het is van vitaal belang voor het lichaam, en met zijn gebrek (bijvoorbeeld na intense training, wanneer een deel ervan zich terugtrok uit het lichaam) willen we vaak zout.
Het verlangen om iets te eten ontstaat wanneer het lichaam koolhydraten mist (snelle energie) en vitamines. In dit geval aten onze voorouders fruit – sappig, opgewarmd door de zon, zoete fruit, maar we gaan meestal naar de zoetwarenafdeling. Maar alleen omdat er een keuze is – onze voorouders hadden het niet.
Wanneer “er geen smaak is”
Perceptie van smaak over het leven kan verzwakken, veranderen of volledig verdwijnen. Deze aandoening wordt dysgentie genoemd en kan bijvoorbeeld optreden tijdens de zwangerschap, na angine of als gevolg van het nemen van medicijnen-antibiotica, sedatieve, anticonvulsieve, niet-steroïde ontstekingsremmende en cardiovasculaire geneesmiddelen en het verminderen van cholesterol. Of het kan worden geassocieerd met neurose of psychische stoornissen – hysterie en schizofrenie.
Wetenschappers van Pittsburgh en California Universities Angela Wagner en Walter Kay ontdekten een verband tussen verlies van smaak en anorexia. Tijdens de studie werden 16 vrouwen die van deze ziekte zijn genezen, en hetzelfde aantal deelnemers uit de controlegroep werd uitgenodigd om suiker en gedestilleerd water te proberen. Om de reactie op de smaak objectief te evalueren, maakten vrouwen het scannen van de hersenen met MRI. Het bleek dat voormalige patiënten met anorexia schendingen hebben in de structuur van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het herkennen van smaak. Het is mogelijk dat het het gebrek aan smaaksensaties is en het onvermogen om van voedsel te genieten is een van de redenen voor de overmatige dunheid van dergelijke patiënten.
Oorspronkelijk uit de kindertijd
Amerikaanse onderzoekers van het Monell Center ontdekten dat liefde voor bepaalde smaken wordt gevormd in de baarmoeder. Als een vrouw zichzelf verduisterde met vanille -yoghurt, kip met knoflook of muntthee tijdens de zwangerschap, is het zeer waarschijnlijk dat het kind later leuk zal vinden.
Speelt een rol en wat en hoe kinderen in de kindertijd worden gevoed. Velen worden gedwongen om pap, soep, groenten te eten en zeggen dat het nuttig is. Maar “nuttig” voor een kind is geen argument. Volwassenen geworden, zal hij waarschijnlijk nooit gehate producten eten. Met snoep de tegenovergestelde situatie. Ze worden in de regel gegeven als beloning of comfort, ze krijgen er één voor één, om de maag of tanden van het kind niet te bederven. En op de volwassenheid blijven ze vaak een “geruststellende prijs” als er iets niet lukt.
Maar dat is niet alles. Met de leeftijd, gemiddeld na 45 jaar, neemt de gevoeligheid van smaakreceptoren af. Allereerst zijn degenen die verantwoordelijk zijn voor de perceptie van zoet en zout. Daarom transplanteren oudere mensen soms voedsel of zetten ze veel suiker in thee. Bij 70 heeft een persoon niet meer dan 16-20% van de smaakreceptoren, daarom wordt de eetlust op oudere leeftijd vaak verminderd.
Handig maar smakeloos
Als u denkt dat diëtetologen, moet ons menu uiterst nuttig, functioneel en niet -core zijn. We bewegen weinig – we brengen voornamelijk dagen op kantoor door en verhuizen met de auto. Eet meer dan nodig – onvermijdelijk verschijnt er een paar extra kilo’s. Sommige onderzoekers zeggen echter: zelfs van het voedingsvoedsel zelf zal er geen zin hebben als we het niet leuk vinden. En vice versa: voor het smakelijke, met liefde bereid en gegeten met plezier, voorwaardelijk, zullen gefrituurde aardappelen “Dank je” zeggen.
“Welke reactie veroorzaakt de geur en het uiterlijk van aardappelen of een bifty Oekraïense Borsch in een koekenpan? Dat klopt, in een gezond persoon wordt speeksel vrijgelaten en daarmee – maagsap, ”legt fysioloog Radan MinValeev uit. – Het eerste opdracht voor de lancering van de digestie geeft het centrale zenuwstelsel, gebaseerd op signalen van olfactorische en smaakanalysatoren. Het houdt ook rekening met de informatie die de organen van visie en gehoor binnengaat: de klop van lepels over de plaat draagt bijvoorbeeld enorm bij aan de eetlust, om nog maar te zwijgen over de vorm van voedsel en zelfs een goede tafelinstelling. Dit werd ook aangegeven door academicus Pavlov, die de Nobelprijs voor prestaties ontving in de studie van het centrale zenuwstelsel. Maar kan verse kipfilet met boekweit de afgifte van speeksel en maagsap stimuleren. “”
Wat zijn smaakvoorkeuren aan jou?
Alice, die in het land van wonderen viel, beweerde dat “ze zouden poppen van azijn en van streek zijn door mosterd”. Tegenwoordig beschouwen veel psychologen, waaronder Alexander Makarov, het ongeveer op dezelfde manier. Hij verdedigde zijn stelling over het verband tussen geestelijke gezondheid met het voedingsdieet.
Volgens zijn classificatie zijn de meest betrouwbare mensen fans van kaas. Ze zijn zachte en conforme altruïsten. IJverig en ijverig Kies een doctoraatsworst.
Degenen die de voorkeur geven aan rauwe groenten boven alle andere smaken zijn preuts, grazen voor moeilijkheden.
Acuut voedsel is voor gepassioneerde aard, en tirannen aller tijden hielden van het zure: Ivan The Rangrible, Peter I, Joseph Stalin.
Crèmes met room, chocolade, gecondenseerde melk en romig ijs zoals kinderen die tekortschieten, en volwassenen die lijden aan eenzaamheid. En de verslaving aan lichte snoepjes – karamels, tsukatam, jam – is kenmerkend voor infantiele, enigszins humeurige en oppervlakkige aard.
Romantiek en zwervers, volgens Makarov, zijn dol op gerookt vlees en zeevruchten, gebakken aardappelen zoals obsessief en oprecht, en vet en spek – jaloers.
Revalidatie van traktaties
Dus, heerlijk eten wordt beter geabsorbeerd en biedt meer voordeel. Het verzadigt niet alleen, maar geeft ook plezier, comfort, verbetert de stemming, maakt ons volhardender voor stress. En dit geldt niet alleen voor de soep of de tweede, maar ook op de traktaties – worstjes, worstjes, cakes, taarten, taarten. Alles wat de harde voedingsdeskundigen erin slaagden nutteloos of zelfs schadelijk te dopen.
Voedingsdeskundige, Doctor of Medical Sciences Mikhail Ginzburg is overtuigd: het kan binnenkort zijn dat er onvervangbare stoffen in de traktaties zijn. “We weten dat ongefilterd bier groep B -vitamines bevat. Droge rode wijn – antioxidanten die beschermen tegen voortijdige veroudering en tannines die nuttig zijn voor het maagslijmvlies. Er is veel tyrammine in kaas en chocolade die de voeding van hersencellen verbetert. En plotseling in snoep en gerookte worst is er iets belangrijks, noodzakelijk voor een persoon, maar de wetenschap is nog steeds onbekend?” – stelt Ginzburg voor.
“Dezelfde Tiramin of Likopin 20-30 jaar geleden was de wetenschap gewoon onbekend. En zodra we het bestaan van vitamines, meervoudig onverzadigde vetzuren, niet vermoedden, over voedselalkaloïden, fosfolipiden. De lijst met bioactieve stoffen die in voedsel worden geopend, wordt constant aangevuld. Dit betekent natuurlijk niet dat worst of snoep in enorme hoeveelheden moet worden gegeten. Maar ook om ze alleen te verlaten omdat ze vet en hoog -calorie zijn, is het het niet waard. “.
Dus, trouwens, Gourmets Act – mensen met een ontwikkelde smaak. Hun dieet ziet eruit als een palet – het bevat zoet, zout, scherp en een beetje zuur en bitter. De gerechten die ze eten zijn lekker – en niet allemaal lijden ze aan overtollig gewicht. Maar – bewezen – Gourmets ontvangen meer emoties uit het leven, hun zintuiglijke “bagage” is rijker, en dit alles heeft een gunstig effect op hun humeur en mentale toestand. Dergelijke mensen hebben minder kans om te lijden aan depressie en andere psychische stoornissen en worden over het algemeen minder vaak ziek. Dus het streven naar nieuwe smaaksensaties en het maken van uw dieet is diverser, is helemaal niet verwennerij, maar zorg voor gezondheid.